Flamenco

Tradycja flamenco pochodzi z Andaluzji i wiąże się przede wszystkim z kulturą cygańską, jednak można w niej odnaleźć również wpływy innych kultur, m.in. hinduskiej oraz arabskiej. Chociaż nie ma dokładnych danych na ten temat powszechnie uważa się, że sztuka flamenco zaczęła się rozwijać w Andaluzji mniej więcej w XVIII w., kiedy w Hiszpanii zapanowała moda na kulturę cygańską.

Również kwestia pochodzenia samej nazwy flamenco nie jest do końca oczywista. Niektórzy twierdzą, że wyraz ten pochodzi o od… flaminga, który po hiszpańsku brzmi właśnie flamenco. Jako argument podają podobieństwo między wyglądem oraz ruchami ciała tancerzy i owych ptaków. Inni badacze są przekonani, że słowo flamenco wzięło się z języka arabskiego, istnieje też część ludzi, która uważa że nazwę tę zawdzięczamy Flandrii, jednemu z belgijskich regionów. Kolejna teoria mówi, że nazwa ta pochodzi od cyganów, których już na początku XIX wieku zwykło się nazywać flamencos.

Niezależnie od korzeni nazwy, pewne jest, że flamenco szybko zyskało popularność, nie tylko wśród ludności cygańskiej. W całej Andaluzji zaczęły powstawać tzw. Cafés Cantantes, czyli nocne lokale, w których goście mieli okazję oglądać pokazy flamenco, popijając przy tym regionalne wino. Tradycja ta przetrwała do dziś i stała się jedną z wizytówek całej Hiszpanii, a moda na naukę tego tańca dotarła do innych krajów, m.in. państw Ameryki Południowej, Japonii, i oczywiście również do Polski.

Taniec może być wykonywany w pojedynkę, w duecie, albo w większej grupie. Często spotyka się również kilkoro tancerzy, którzy po kolei wykonują solówki. Oprócz tańca niezwykle ważnym elementem jest muzyka, przeważnie gitarowa, której towarzyszy dźwięk kastanietów wybijający rytm. Flamenco to jednak nie tylko sama muzyka, ale cały spektakl. Oprócz charakterystycznego, ekspresyjnego śpiewu oraz emocjonalnego tańca ważna jest także cała oprawa artystyczna, czyli choreografia oraz strój. W Andaluzji flamenco zyskało tak dużą popularność, że powstał nawet sektor mody w stylu flamenco, obejmujący zarówno stroje taneczne i dodatki, jak również ubrania stylizowane na flamenco.

Warto zaznaczyć, że dn. 16 listopada 2010 roku przedstawiciele UNESCO jednogłośnie zadecydowali, że flamenco znajdzie się na liście światowego Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO.